Atau cenggeng.
Akulah tu.
Tapi masalah aku cuma satu.
Aku tak boleh nangis depan orang.
Bukan segan tapi memang airmata tak mau keluaq.
Terkebil kebil la aku bila pergi funeral.
Tapi bila kat rumah,
Mencurah curah air mata aku.
Tengok kucing mati, nangis.
Tengok anjing takda kaki, nangis.
Teringat cerita korea, lagilah nangis.
Bukan aku tak pernah try nangis depan ex aku dulu.
Konon konon nak tunjuk aku wanita lemah,
Terkebil kebil jugak.
Boring!
So aku give up and anggap diri aku gagah.
Tapi malam ni,
Rupanya aku masih perempuan.
Masih lembut dalaman.
Aku baca sesuatu yang meruntun hati.
Yang bikin aku marah.
Mungkin aku terlalu marah,
Maka air mata aku mencurah curah keluar.
Yang bestnya depan dia.
Why lah aku begitu tak tahu malu
Melalak gitu.
Nasib baik kejap je.
Sebab aku sangat pandai tukar perasaan aku.
Patutnya aku jadi pelakon je dulu.
Kau suruh aku sabar.
Kau suruh aku diam.
Nasib baik.
Kalau kau tak cakap macam tu,
Malam ni mungkin aku tidur kat lokap.
Baran aku kalau dah sampai had,
Aku jadi syaitan.
Untuk malam ni.
Cuma malam ni.
Aku sabar.
Cuma aku harap
Jangan diuji kesabaran aku
Dengan betina bodoh ni lagi.
Sudah lah bodoh, banggang pulak.
Satu pakej.
Sesuai sangat korang berdua.
Moga ke jinjang pelamin.
No comments:
Post a Comment