Aku rindu.
Petikan gitar itu.
Petikan piano itu.
Aku rindu.
Perasaan tenang itu.
Perasaan gembira itu.
Jujur.
Aku rindu masa silam.
Tapi untuk kembali,
Mungkin tidak.
Aku bukan 19.
Aku bukan hidup untuk cinta.
Aku bukan hidup dalam angan angan.
Aku tak perlukan cinta.
Untuk hidup.
Aku tak perlukan angan dongeng
Untuk hidup.
Keluarga.
Aku masih hidup.
Hanya untuk mereka.
Segala aku punya,
Mereka pemilik mutlak.
Itu sudah cukup.
Mungkin setakat ini.
Titik.
No comments:
Post a Comment